Δημόσιος χώρος και αστική ανάπτυξη
Μαθαίνοντας από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο
Η παρούσα εισήγηση θα επιχειρήσει να εξετάσει τη σχέση του δημόσιου χώρου με την αστική ανάπτυξη, προσεγγίζοντάς την αρχικά ιστορικά και στη συνέχεια μέσω διαφορετικών σύγχρονων παραδειγμάτων, όπου θα παρουσιαστούν εκφάνσεις του δημόσιου χώρου και πώς αυτός επηρεάζει και επηρεάζεται από τις εκάστοτε αστικές μεταβολές. Συγκεκριμένα, ο δημόσιος χώρος αντιμετωπίζεται διττά, αφενός ως αίτιο της αστικής ανάπτυξης και αφετέρου ως αποτέλεσμά της. Μέσα από σύγχρονα παραδείγματα πόλεων, όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, θα αναλυθούν η σημασία του δημόσιου χώρου, οι παραλλαγές και οι μετατροπές του, τόσο σε θεσμικό όσο και σε εννοιολογικό επίπεδο, καθώς και η ανάδυση νέων εννοιών και φαινομένων, όπως η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου,o ψευδο-δημόσιος χώρος (pseudo-public space) και η εσωτερική πολεοδομία (interior urbanism). Η ανάλυση αυτή καθιστά σαφές πως ο δημόσιος χώρος αποτελεί ιστορικά μια ευμετάβλητη έννοια, ένα χωρικό μόρφωμα το οποίο μεταβάλλεται διαρκώς από τις δυνάμεις που ασκούνται και σχηματοποιούν το αστικό πεδίο. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα διαρκούς επαναπροσδιορισμού τόσο του θεσμικού πλαισίου και του ρόλου μας ως σχεδιαστές του χώρου, όσο και του ρόλου των ίδιων των πολιτών ως αστικών υποκειμένων στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται.